Tunnels en tempel

Vandaag was het vroeg dag. Om kwart voor 7 moesten we aantreden. Wij zijn met de bus naar het gebied gereden waar de Chu Chitunnels zijn. Deze tunnels dateren nog uit de tijd dat er oorlog was met Frankrijk. Het stelsel is verder uitgebouwd om te functioneren tijdens de Amerikaanse oorlog zoals het hier wordt genoemd. De tunnels waren in de Vietnamoorlog het bolwerk van de Vietcong.
Het is een ingenieusstelsel van gangen en kamertjes van kilometers lengte. Een nachtmerrie voor de Amerikanen. De Vietnamezen doken voor hun gevoel uit het niets op, voerden een aanval uit en verdwenen spoorsslag weer. In het museum is nog zo'n schuttersputje te bezichtigen. Een soldaat doet het eerst voor. Hij laat zich soepel in het gat glijden en komt weer tevoorschijn om vervolgens heel soepel weer op de kant te "springen". Ik probeer het ook. Het is warm, vochtig en muf in het gat en natuurlijk aardedonker. Eruit is een iets groter probleem. Ik blijf een beetje steken met de heupen. Die Vietnamezen zijn toch een stuk kleiner en soepeler ha ha ha :-) Er werd zelfs onder de grond gekookt. De rook werd via een kanaal een heel stuk getransporteerd om ergens anders boven de grond te komen.
Daarna hebben we weer een stuk gereden om een gebedsdienst van de Heilige Stoel van Cao Dai bij te wonen. Deze nieuwe religie dateert uit 1926. Het is een combinatie van Boedhisma, Taoisme en Confusionisme. Zij hebben een andere kalender, gebaseerd op de maan. Morgen is het volle maan en Midden-Herfst festival. Er waren echt honderden gelovigen in witte gewaden gekleed. De kerk is een lang gerekt gebouw in de kleuren van een suikertaart. Het had ook zo in de Efteling kunnen staan. Heel bijzonder!