Tussenstop op weg naar Hoi An

Vandaag stond weer een lange busreis op het programma. Vertrek om 8 uur. We gaan op weg naar Hoi An. Dit is te ver om in 1x af te leggen, dus reizen we op ons gemak en maken we een tussenstop (overnachting) in Hoi An. We rijden nog steeds op de enige weg van Saigon naar Hanoi en volgen de kust. HEt is een tweebaans weg in slechte staat. Max is 80km per uur haalbaar. De kuststrook is vrij vlak, af en toe een flinke helling. Links en rechts uitgestrekte rijstvelden. We maken prachtige foto's van het oogsten en de houten wagentjes met ossen ervoor. Thau legt uit de Vietnamezen vooral rijst eten, daarna groenten/kruiden gevolgd door vis. Als laatste komt kip of vlees. Het zijn van nature boeren en hebben daarom ook (genetisch bepaald) minder behoefte aan vlees itt ons westerlingen die afstammen van de jagers en in koudere streken wonen. We bezoeken een fabriekje waar vissaus wordt gemaakt. De vis die hiervoor gebruikt wordt, is gevangen in de zomer april/juni/juli als het warm is en er weinig regen valt. De zee is dan zouter en de kwaliteit van de vis beter. De vis wordt in een vat gestapeld, een laagje van 10 cm en dan afgedekt met zout (dat winnen ze hier ook). Er mag absoluut geen water bijkomen want dan gaat het stinken en is het bedorven. Het moet zo'n 8 maanden in het vat blijven. Dan wordt het van onder af eruit gehaald. Een soort bruine smurrie. Dat wordt gezeefd via een doek en een trechter. Wat eruit druppelt is de vissaus. Hier betaal je 1 euro voor een liter. Bij ons vele malen meer. Het is dan ook een duur proces.
We arriveren tegen half vijf in een 4-sterren hotel aan het strand. We hebben vanaf de 7e verdieping een room with a view (on the beach). Wat een luxe kamers. Is een kadootje omdat het hotel in Co Than wat minder is. Beneden is een zwembad waar ik een duik in neem. Eric is inmiddels gewend aan de warme Zuid CHinese Zee dus die steekt alleen zijn teen erin en gaat dan toch maar snel op een bedje liggen met uitzicht over de zee. Een duik in de zee is ons afgeraden omdat hier 6 aanvallen van haaien per jaar voorkomen en ze willen ons graag heel houden.
Om de middag gepast af te sluiten hebben we nog wat gedronken op het dakterras. Fantastisch uitzicht over de stad en de baai. Lichtgeel strand en palmbomen dit keer. Alles onder het genot van een biertje en een cocktail.
Er is hier een bruiloft aan de gang op de eerste verdieping. De muziek staat volgens mij op de begane grond. Het is oorverdovend. Moet schreeuwen als ik iets tegen Eric wil zeggen die naast mij zit in de lobby.
We gaan zo met z'n allen eten in het hotel. In deze stad is verder niets toeristisch te beleven. Het is echt een pleisterplaats voor reizigers op doorreis zoals wij. Watjes in de oren en op weg naar het restaurant. xxx